Eerste naailes

Eindelijk was het dan zover vandaag, de eerste naailes.
Het opruimen van hun rommel in 'den atelier' ging zonder morren snel vooruit.
Voor hun stofjes ging ik weer de recyclage toer op, stalen boeken, restjes en oude kleding.
Hun stofjes kiezen hadden ze maandag al gedaan en vandaag was het puzzelen om er de mooiste kleurencombinatie van te maken.
Nadat ze daar over uit waren, was het dan eindelijk zo ver!!
Met grote ogen en vol aandacht kijken en luisteren.
Ze waren er beide vlot mee weg.
Het was een geslaagde avond, die voor hen nog veel langer mocht duren. Enkel mijn vermoeidheid speelde parten en kon niet meer blijven zitten naast hen.
Met de belofte om morgen na mijn onderzoeken en middagdutje verder te naaien zijn ze hun nieuwe strip boek gaan lezen.
Op weg naar de kringwinkel voor deze aankoop waren ze in de ban om lipjes te verzamelen om bloemetjes te haken.

Zéér geconcentreerd het eerste lapje naaien 

De eerste resultaten

Windgong van recyclage

Na wat gepruts en opgeruimd te hebben, ben ik er met de 2 kids toch aan begonnen om hun beloofde windgong te maken.
Het is aangenaam om ze bezig te zien als ze aan het knutselen zijn. Geen gemekker, geen geruzie, mekaar helpen, broederlijk en zusterlijk naast elkaar. Ja ja, dit kan ook nog.
Hun glunderende gezichtjes is het waard ondanks de pijn om toch door te bijten en samen met hun te knutselen.
Nu al is de vraag, wat gaan we morgen knutselen?
Over deze vraag moet ik zelf nog is nadenken.
Maar dat is voor later, nu eerst de kleinste in haar bed gaan stoppen.

Hier  met volle overgave aan  het knutselen

Het geslaagde resultaat, ook al is de foto niet zo helder.

Op recyclage-toer

Wat zal dit worden?????

Het was vandaag de planning om hier iets met de kids te gaan maken. Maar het winkelen in de kringloopwinkel is me niet goed bekomen.
Thuis gekomen, me in de zetel geploft en er op een normale manier uitkomen was geen optie meer.
Ik leefde op planeet sterrertjes zou gauw ik recht stond en mijn hoofd bewoog. Gelukkig is Kobe er en kon hij me voorzien van de nodige pijnstillers en drinken. En last but not least zorgde hij er voor dat er voor iedereen eten op tafel kwam.
Nu een beetje bekomen en dan toch nog een berichtje plaatsen om de curieuze zielen te prikkelen.

Restjes wol en PMD-afval

Lag me gister te vervelen in mijn zetel en was aan het bedenken wat ik nog kon doen. Wist niet direct iets te verzinnen en ging men vuilbakken naar de container doen. Bij de frisdrankblikjes kwam ik op het idee om iets te doen met de lipjes.

Na wat puzzelen ben ik er mee beginnen haken en kwam er een geslaagd bloemetje uit.

Ben vertrokken

Kreeg al vele malen de vraag of ik niets kon doen met mijn creaties.
Nu ik door ziekte al enkele maanden thuis zit en waarschijnlijk nog zal blijven leek het me een leuk idee om dan maar een blog te starten over het ruilen en zijlen van mijn gekke en soms knotsgekke ideeën.
Nu enkele uurtjes en veel gepruts later ben ik dan toch vertrokken, dankzij de hulp van Kobe, mijn oudste neef(je). Alé neefJE mag ik eigenlijk al niet meer zeggen, hij is ondertussen groter dan ik.

Roozie Boozie