Het is aangenaam om ze bezig te zien als ze aan het knutselen zijn. Geen gemekker, geen geruzie, mekaar helpen, broederlijk en zusterlijk naast elkaar. Ja ja, dit kan ook nog.
Hun glunderende gezichtjes is het waard ondanks de pijn om toch door te bijten en samen met hun te knutselen.
Nu al is de vraag, wat gaan we morgen knutselen?
Over deze vraag moet ik zelf nog is nadenken.
Maar dat is voor later, nu eerst de kleinste in haar bed gaan stoppen.
Hier met volle overgave aan het knutselen |
Het geslaagde resultaat, ook al is de foto niet zo helder. |